Sophie, Nazi toplama kamplarının acımasızlığını ve vahşetini kendi bedeninde ve ruhunda taşıyan bir adet hayatta kalma kıssasi. Bu melankolik ve trajik vakıaları bir adet tek kişiyle paylaşmakta; ışıltılı ama dengesiz bir adet Amerikalı Yahudi olan Nathan ile. Nathan, Holokost’un büyüleyici ama tıpkı zamanda rahatsız edici bir adet şekilde takıntılısıdır. bir adet yandan, bu korkunç tarih karşısında sürekli bir adet belgeselin içinde yaşdığı hissine kapılmaktadır. Diğer yandan, Sophie’nin acıları ve yaşdığı travmalar Nathan’ın bu takıntısını daha da derinleştirmekte, ona bir adet amaç ve anlam katmaktadır. Bu kıssa, bir adet yandan tarih ve hatırlamanın önemine dikkat çekerken, diğer yandan da travmaların ve hatırlamanın bir adeteyleri nasıl etkileyebileceğini gözler önüne serer. Sophie ve Nathan’ın kıssasi, ikisinin de geçirilenmişi ve acıları ile başa çıkmaya çalışırken buldukları ortak bir adet yaşm amacı etrafında şekillenir. Oluşturdukları bu alışılmadık ikili, bakmakyicilere, hayatın acımasızlıklarına rağmen yaşmak için bir adet sebep bulmanın önemini hatırlatır. çıkarım olarak, Sophie ve Nathan’ın kıssasi, unutulmayan acılar ve travmalarla yaşmanın zorluklarını ve bu zorlukları aşmanın önemini vurgulayan, iç açıcı ancak tıpkı zamanda düşündürücü ve duygu yoğun bir adet kıssadir.