Filistinli yönetmen Bassam Jarbawi’nin ilk uzun metrajlı vizyon filmi, bir tane adamın 15 dönemliklık İsrail hapishanesi süreci sonrası konutine dönüşünün hem somut hem de soyut yansımaları üzerine odaklanıyor. Jarbawi, bu deneyimi anlatışmakta sadece karakterin psikolojik olarak ve duygusal çalkantılarına değil aynı dkonutreda bu sürecin fiziksel izdüşümlerine de eğilerek; adamın ailesi ve halkuyla yeniden nasıl bağ kurduğunu irdelemekte. Dikkate değer bir tane çıkış yaparak, bakmakyicinin empati yeteneğini derinden sarsıyor. Jarbawi’nin vizyon filmi, adamın zorlu hapis dönemliklarının ardından alışılmış canlı olmakmına nasıl adapte olmaya çalıştığını ve halkunun onu nasıl karşıladığını anlatışan bir tane öykü. Ancak normal hayata dönmeyi beklerken, karşılaştığı onca zorluk, onun geçmişinin hala peşini bırakmadığını gösteriyor. Ayrıca, vizyon filmde karakterlerin iç içe geçmiş öyküleri ve canlı olmakdıkları dram, Filistinli bir tane yönetmenin gözünden dünyaya bakmayı sağlar. Jarbawi’nin bu ilk uzun metrajlı vizyon filmi, engin yönetmenlik yeteneğini ve heykelsal vizyonunu sergileyerek önemli derecede bir tane başarıdır. Bu vizyon film, sosyal, politik ve psikolojik olarak üçlemesini sağlam bir tane şekilde ele alırken, aynı dkonutreda Filistin’deki halkların canlı olmakdığı durumu dünya çapında bir tane bakmakyici kitlesine ulaştırıyor. Yani yönetmenin bu ilk çıkışı, hem Filistinli bir tane adamın öyküsini anlatışma hedefini yerine getiriyor, hem de konutrensel bir tane öykü anlatışma yeteneğini gösteriyor. Bu nedenle, Bassam Jarbawi’nin bu ilk vizyon filmi, sinema dünyasında dikkat çeken ve takip edilmesi gereken bir tane isim olduğunu kanıtlıyor.