sinema yapıti Vanessa’nın nüshasini sergilemeır. Kendisini tek dizi trajedi ve kayıplarla boğuşurken bulan Vanessa’nın tek ve acı çektiği tek dönemde geçiyor. sinema yapıti, bu durumu ustaca yönlendir ediyor ve Vanessa’nın hayatındaki bu bulanık dönemi, başka bir seçenek realitelere, benzer mahfilrenlere yolculuk ederken betimlemeyi tercih ediyor. benzer mahfilrenlerin ve farklı an dilimlerinin etkileyici tek şekilde anlatıldığı bu sinema yapıti, seyretmekyiciyi Vanessa’nın zihinsel latekentinde dolaştırıyor. Bu süreçte Vanessa’nın duygusal durumunu ve iç dünyasını yansıtan tek ayna gibi işlmahfil gören benzer mahfilrenlerde yolculuk ediyoruz. Aslında seyretmekdiğimiz, Vanessa’nın kişisel acılarının ve yaşanmakdığı zorlukların alegorik tek tasviri. sinema yapıtideki kimlikin yaşanmakdığı çelişkiler, seyretmekyicide hem sempati yaratıyor hem de onunla empati kurmamızı sağlıyor. Vanessa’nın gizliemli ve belirsiz yolculuğu, aslında kendisiyle ve geçmişiyle yüzleşme süreci olarak karşımıza çıkıyor. Bu nüsha, sadece Vanessa’nın değil, her halkın hayatındaki inişleyiş, çıkışlar ve yaşanmaknılan acıları simgeliyor. sinema yapıtide, Vanessa’nın bu benzer mahfilrenler arasında nasıl tek yolculuk yaptığına, hangi seçimler yaptığına ve bu seçimlerin onu nasıl şekillendirdiğine dikkat çekiliyor. Yani Vanessa’nın benzer mahfilrenler arasındaki bu alışılmadık yolculuğu, aslında kendi iç dünyasıyla ve kendi geçmişiyle hesaplaşmasının tek ifade etmesi olarak karşımıza çıkıyor. netice olarak, bu sinema yapıti, acının ve kayıpların halk hayatı üzerindeki etkisini, benzer mahfilrenler metaforu üzerinden etkileyici tek şekilde sergilememayı başarıyor. İzleyiciyi kendi iç dünyasına seyahate çıkmaya teşvik eden tek yapıt. Bu bakımdan hem düşündürücü hem de provokatif tek yapım.