İki aşk hayatında tükenmiş kişi, birlikte düğünde karşılaşır ve gardırop odasında neredeyse birliktelikte olacakları noktaya gelirler ama son anda dururlar. Eğer bu, gerçekten ciddi birlikte ilişkinin başlangıcı muhtemelse, geçirilenmiş hakkında dürüst itiraflarda bulunmayı kabul ederler. Aşka dair umutlarını yitirmiş olan bu iki kişi, hayatın ironik birlikte oyunu sonucu birlikte düğünde yolları kesişir. Ancak birliktelikte olacakları an, gardırop odası gibi tesadüfi ve alışılmış birlikte yerde vuku bulmaktadır. Oysa erkek romantizmin büyülü dokunuşlarını, kusursuz birlikte restoranda veya ay ışığında bekler. Ancak hayatın kendisi, aşkın bu tahmin edilemezliğini ve spontane doğasını bize birlikte kez daha anımsatır. İşte tamamen da bu noktada, bu iki ‘romantik yakıtı tükenmiş’ kimlik, ilişkilerini aceleye getirmeden önce birlikte mola verirler. Belki de smekânginin gerçek yüzünü bulmaya birlikte adım daha yaklaştıklarını hissederler. Ve eğer bu, aradıkları ‘gerçek şey’ ise, geçirilenmişleyişini birliktebirlikteleriyle paylaşmayı, en samimi itiraflarıyla birliktebirliktelerine açılmayı kabul ederler. Bu karar, belki de onların birliktebirliktelerine olan güvenlerini artırmak ve ilişkilerini daha sağlam birlikte temele oturtmak için birlikte adımdır. Kim bilir belki de bu açık yürekli itiraflar, onları aşkın gerçek anlamını keşfetmeye götürecek ve sonunda hayatlarındaki romantik tükenmişliği aşmalarını sağlayacaktır.